The N400/FN400 and Lateralized Readiness Potential Neural Correlates of Valence and Origin of Words’ Affective Connotations in Ambiguous Task Processing

Recent behavioral studies revealed an interesting phenomenon concerning the influence of affect on the interpretation of ambiguous stimuli. In a paradigm, where the participants’ task was to read a word, remember its meaning for a while, and then choose one of two pictorial-alphabet-like graphical signs best representing the word sense, we observed that the decisions involving trials with reflective-originated verbal stimuli were performed significantly longer than decisions concerning other stimuli (i.e., automatic-originated). The origin of an affective reaction is a dimension which allows speaking of an affect as automatic (you feel it in your guts) or reflective (you feel it comes from your mind). The automatic affective reaction represents the immediate and inescapable as opposed to the reflective, i.e., the delayed and controllable affective responses to stimuli. In the current experiment, we investigated the neural correlates of performance in an QR-signs-selection ambiguous task. We found the effects of valence and origin in the N400/FN400 potential by means of a stimuli-locked analysis of the initial part of the task, that is, the remembering of a certain word stimulus in a working memory. The N400/FN400 effects were separated in space on scalp distribution. Reflective originated stimuli elicited more negative FN400 than other conditions, which means that such stimuli indeed are associated with conceptual incongruence or higher affective complexity of meaning, but distinct from purely cognitive concreteness. Moreover, the amplitude of the potential preceding the decision, analyzed in the response-locked way, was shaped by the origin of an affective state but not valence. Trials involving decisions concerning reflective-originated words were characterized by a more negative amplitude than trials involving automatic-originated and control word stimuli. This corresponds to the observed pattern of response latencies, where we found that latencies for reflective stimuli were longer than for automatic originated or control ones. Additionally, this study demonstrates that the proposed new ambiguous paradigm is useful in studies concerning the influence of affect on decisions

Effect of blood glucose levels on prognosis in acute myocardial infarction in patients with and without diabetes, undergoing percutaneous coronary intervention

Background: Diabetes mellitus (DM) is a significant factor regarding poor outcome in patients with myocardial infarction. Recently a new prognostic factor is under consideration - a baseline glucose level on admission. We sought to assess the influence of blood glucose levels on admission on prognosis of patients with acute ST-segment elevation myocardial infarction (STEMI) treated with percutaneous coronary intervention (PCI). Methods and results: Consecutive patients treated with PCI for STEMI were analyzed. Presence or absence of DM was the first grouping criterion. The secondary criterion was the blood glucose level on admission [threshold ≥ 7.8 mmol/L (140 mg/dL)]. Hyperglycemic and non-hyperglycemic subgroups were selected within both DM and non-DM groups according to the threshold. One-year mortality of diabetics was 16.0%. There was no significant difference in 1-year mortality between hyperglycemic and non-hyperglycemic patients with DM. One-year mortality in the non-DM group was 5.6%. Patients without DM but with hyperglycemia showed a higher 1-year mortality rate than non-hyperglycemic patients (8.51% vs. 3.68%, p = 0.001). Multivariate analysis revealed that in the non-DM group blood glucose level (per 1 mmol/L) on admission was a factor affecting 1-year mortality [HR = 1.09 (1.01–1.17)]. Conclusions: Elevated blood glucose levels in STEMI affect the prognosis of patients without DM; however, it is not an independent death risk factor of patients with DM treated with PCI

Wpływ wyjściowego przepływu w tętnicy odpowiedzialnej za zawał u chorych z zawałem serca leczonych pierwotną przezskórną interwencją wieńcową na rokowanie wewnątrzszpitalne i jednoroczne

Wstęp: Przezskórna interwencja wieńcowa (PCI) jest obecnie rekomendowaną metodą leczenia chorych z ostrym zawałem serca. Celem pracy była ocena wyników leczenia osób z ostrym zawałem serca leczonych pierwotną angioplastyką wieńcową w zależności od wyjściowego przepływu przez tętnicę odpowiedzialną za zawał (IRA). Materiał i metody: Przeanalizowano 1230 kolejnych chorych z ostrym zawałem serca leczonych metodą pierwotnej PCI w latach 1998-2003. Wykluczono pacjentów leczonych trombolitycznie. Chorych podzielono na dwie grupy w zależności od wyjściowego przepływu w IRA: grupa pierwsza - TIMI 0-1 (924 osoby), grupa druga - TIMI 2-3 (306 osób). Wyniki: U chorych z wyjściowym przepływem TIMI 0&#8211;1 odnotowano wyższy odsetek występowania cukrzycy (22,1% vs. 15,7%; p = 0,044), wstrząsu kardiogennego (11,0% vs. 4,6%; p = 0,0008) i dłuższy czas bólu zawałowego (5,1 h vs. 4,3 h; p = 0,01). W grupie tej stwierdzono częstsze występowanie wielonaczyniowej choroby wieńcowej (55,2% vs. 48,5%; p = 0,044), niższą skuteczność PCI (88,2% vs. 97,1%; p < 0,0001), mniejszą częstość implantacji stentów (68,8% vs. 75,4%; p = 0,027), wyższe stężenie kinazy kreatyninowej(2572,7 vs. 1674,5 IU/l; p < 0,0001) oraz mniejszą frakcję wyrzutową lewej komory (44,1% vs. 46,4%; p < 0,0001) w porównaniu z grupą chorych z wyjściowym przepływem TIMI 2-3. Śmiertelność wewnątrzszpitalna była wyższa u pacjentów z wyjściowo gorszym przepływem (7,5% vs. 2,3%; p = 0,0012). W rocznej obserwacji różnica ta utrzymała się i wynosiła odpowiednio (12,3% vs. 5,3%; p = 0,00049). Wniosek: Wyjściowy przepływ w tętnicy odpowiedzialnej za zawał jest czynnikiem wpływającym na rokowanie chorych z zawałem serca leczonych pierwotną PCI

Wpływ wyjściowego przepływu w tętnicy odpowiedzialnej za zawał u chorych z zawałem serca leczonych pierwotną przezskórną interwencją wieńcową na rokowanie wewnątrzszpitalne i jednoroczne

Wstęp: Przezskórna interwencja wieńcowa (PCI) jest obecnie rekomendowaną metodą leczenia chorych z ostrym zawałem serca. Celem pracy była ocena wyników leczenia osób z ostrym zawałem serca leczonych pierwotną angioplastyką wieńcową w zależności od wyjściowego przepływu przez tętnicę odpowiedzialną za zawał (IRA). Materiał i metody: Przeanalizowano 1230 kolejnych chorych z ostrym zawałem serca leczonych metodą pierwotnej PCI w latach 1998-2003. Wykluczono pacjentów leczonych trombolitycznie. Chorych podzielono na dwie grupy w zależności od wyjściowego przepływu w IRA: grupa pierwsza - TIMI 0-1 (924 osoby), grupa druga - TIMI 2-3 (306 osób). Wyniki: U chorych z wyjściowym przepływem TIMI 0&#8211;1 odnotowano wyższy odsetek występowania cukrzycy (22,1% vs. 15,7%; p = 0,044), wstrząsu kardiogennego (11,0% vs. 4,6%; p = 0,0008) i dłuższy czas bólu zawałowego (5,1 h vs. 4,3 h; p = 0,01). W grupie tej stwierdzono częstsze występowanie wielonaczyniowej choroby wieńcowej (55,2% vs. 48,5%; p = 0,044), niższą skuteczność PCI (88,2% vs. 97,1%; p < 0,0001), mniejszą częstość implantacji stentów (68,8% vs. 75,4%; p = 0,027), wyższe stężenie kinazy kreatyninowej(2572,7 vs. 1674,5 IU/l; p < 0,0001) oraz mniejszą frakcję wyrzutową lewej komory (44,1% vs. 46,4%; p < 0,0001) w porównaniu z grupą chorych z wyjściowym przepływem TIMI 2-3. Śmiertelność wewnątrzszpitalna była wyższa u pacjentów z wyjściowo gorszym przepływem (7,5% vs. 2,3%; p = 0,0012). W rocznej obserwacji różnica ta utrzymała się i wynosiła odpowiednio (12,3% vs. 5,3%; p = 0,00049). Wniosek: Wyjściowy przepływ w tętnicy odpowiedzialnej za zawał jest czynnikiem wpływającym na rokowanie chorych z zawałem serca leczonych pierwotną PCI

Wpływ wartości glikemii w ostrej fazie zawału serca na rokowanie u chorych na cukrzycę i bez cukrzycy leczonych przezskórną interwencją wieńcową

Wstęp: Cukrzyca jest istotnym czynnikiem pogarszającym rokowanie chorych z zawałem serca. Ostatnio zwrócono uwagę na nowy czynnik prognostyczny, którym jest stężenie glukozy przy przyjęciu do szpitala. Celem niniejszego badania była ocena wpływu wartości glikemii przy przyjęciu na rokowanie chorych z zawałem serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI) leczonych przezskórną interwencją wieńcową (PCI). Metody i wyniki: Przeanalizowano kolejnych chorych ze STEMI leczonych PCI. Pierwszym kryterium podziału na grupy była obecność cukrzycy lub jej brak. Drugie kryterium stanowiło stężenie glukozy przy przyjęciu [wartość progowa &#8805; 7,8 mmol/l (140 mg/dl)]. Na tej podstawie w grupie chorych na cukrzycę i bez cukrzycy wyodrębniono podgrupy z hiperglikemią i bez hiperglikemii. Śmiertelność 1-roczna u chorych na cukrzycę wynosiła 16,0%. W grupie tej nie stwierdzono istotnej różnicy w śmiertelności 1-rocznej między pacjentami z hiperglikemią i bez niej. Śmiertelność 1-roczna u osób bez cukrzycy wyniosła 5,6%. W grupie chorych bez cukrzycy i z hiperglikemią śmiertelność 1-roczna była istotnie wyższa w porównaniu z pacjentami bez hiperglikemii (8,51% vs. 3,68%; p = 0,001). W analizie wieloczynnikowej wykazano, że u chorych bez cukrzycy wartość glikemii przy przyjęciu jest niezależnym czynnikiem śmiertelności 1-rocznej [na każdy wzrost glikemii o 1 mmol/l HR = 1,09 (1,01&#8211;1,17)]. Wnioski: Podwyższona wartość glikemii w ostrej fazie zawału serca determinuje rokowanie pacjentów bez cukrzycy, natomiast nie jest niezależnym czynnikiem zgonu wśród chorych na cukrzycę leczonych PCI

Na drodze do przyjaźni osób z niepełnosprawnością intelektualną

For proper development and functioning, every human being needs a point of reference, which, in combination with experience, will be the model of his or her path of life. These points are laid out by people who occupy important places at different stages of life. In relationships with them, a person learns the truth about himself, grows up, learns respect, tolerance, and develops empathy. The characteristics of intellectual disability point out that it contributes to the occurrence of certain difficulties in the social functioning of the individual. Therefore, we have focused on the group of people with intellectual disabilities, because we want to know the possibilities of supporting the normalization process of their lives

Going full-TILT boogie on document understanding with text-image-layout transformer

We address the challenging problem of Natural Language Comprehension beyond plain-text documents by introducing the TILT neural network architecture which simultaneously learns layout information, visual features, and textual semantics. Contrary to previous approaches, we rely on a decoder capable of unifying a variety of problems involving natural language. The layout is represented as an attention bias and complemented with contextualized visual information, while the core of our model is a pretrained encoder-decoder Transformer. Our novel approach achieves state-of-the-art results in extracting information from documents and answering questions which demand layout understanding (DocVQA, CORD, SROIE). At the same time, we simplify the process by employing an end-to-end model.Comment: Accepted at ICDAR 202

The Affect Misattribution in the Interpretation of Ambiguous Stimuli in Terms of Warmth vs. Competence: Behavioral Phenomenon and Its Neural Correlates

Warmth and competence are fundamental dimensions of social cognition. This also applies to the interpretation of ambiguous symbolic stimuli in terms of their relation to warmth or competence. The affective state of an individual may affect the way people interpret the neutral stimuli in the environment. As previous findings have shown, it is possible to alter the perception of neutral social stimuli in terms of warmth vs. competence by eliciting an incidental affect with the use of emotion-laden words. In the current experiment, we expected the valence and origin of an affective state, factors ascribing emotionally laden words, to be able to switch the interpretation of the neutral objects. We have shown in behavioural results that negative valence and reflective origins promote the interpretation of unknown objects in terms of competence rather than warmth. Furthermore, electrophysiological-response-locked analyses revealed differences specific to negative valence while making the decision in the ambiguous task and while executing it. The results of the current experiment show that the usage of warmth and competence in social cognition is susceptible to affective state manipulation. In addition, the results are coherent with the evolutionary perspective on social cognition (valence effects) as well as with predictions of the dual mind model of emotion (origin effects)